کارگاه آموزش مولاژ و دراپینگ

 الگوسازی و متدهای آن

یکی از گام های اساسی در طراحی لباس الگوسازی است که در آن یادگرفتن متد های دراپینگ و مولاژ یک امر بسیار مهم است. هنر الگوسازی پل ارتباطی بین طراحی لباس و دوخت و تولید آن است. الگوسازی شامل طراحی کردن و ساختن قالب هایی دو بعدی است که لباس ها با پیروی از فرم الگو و از طریق آن دوخته میشوند. الگوها تکه های کاغذی مسطحی هستند که بر اساس مدل لباس.منحنی های بدن و سایز آن برش خورده اند و با قرار دادن آن ها روی پارچه و ترسیم خطوط دور آن ها میتوان پارچه را به شکل آن برید. الگو سازی میتواند توسط خیاط انجام شود یا بصورت الگوهای آماده و از پیش طراحی شده از شرکت های معتبر و مزون ها خریداری شود.

الگو سازی شامل سه متد است:

1.درافتینگ

2.الگوسازی کاغدی

3.دراپینگ

ما سعی داریم توضیح مختصری از الگو سازی به روش دراپینگ را توضیح دهیم و در مقاله کارگاه آموزش مولاژ و دراپینگ لزوم این متد ها را در آموزش طراحی لباس خواهیم گفت و در انتها سرفصل ها ورکشاپ توضیح داده خواهد شد.

دراپینگ چیست؟

دراپینگ یکی از بخش های مهم در فرایند تولید و طراحی لباس است. به قرار دادن و سنجاق زدن پارچه به صورت یک طرح سه بعدی بر روی مانکن خیاطی دراپینگ گفته میشود. چون در دراپینگ طرح با استفاده از قالب بدن مانکن الگوسازی می شود، مطابقت و تناسب بیشتری نسبت به لباس های آماده شده از طرق دیگر با بدن فرد داراست با این حال این نوع از الگوسازی مستلزم صرف زمان و هزینه بیشتری نسبت به الگوهای مسطح برای طراح است. دراپینگ یک لباس میتوان از طرحی که از پیش برای لباس نتخاب شده است استفاده کرد یا میتوان از طریق بازی با پارچه به روش های مختلف و با توجه به خلاقیت طراح فرایند طراحی را آغاز کرد. پس ار اتمام کار پارچه از روی مانکن خیاطی جدا شده و برای فرایند الگو سازی  برای دوخت مورد استفاده قرار میگیرد. طراحان لباس دراپینگ را در بخش های جلو سینه، پشت سینه، جلو دامن، پشت دامن و… انجام می دهند و تنها سمت راست لباس به این صورت طراحی می شود، اما اگر طراحی لباس نامتقارن باشد در این صورت باید برای سمت چپ بدن نیز دراپینگ انجام شود.

آیا از پارچه ی اصلی برای دراپینگ استفاده میشود؟

جواب خیر است. برای جلوگیری از اسیب دیدن پارچه ی اصلی که در نهایت لباس ار آن دوخته میشود و رفع هرگونه ایرادی که ممکن است در طراحی آن وجود دشته باشد و باید قبل از برش نهایی پاچه نهایی رفع شود دراپینگ معمولا با پارچه های ارزان قیمتی مثل متقال و کتان انجام میشود. با این حال انتخاب این پارچه نیز از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا  باید میزان چین و شکن پارچه تا حدی مشابه با پارچه ی اصلی و دوخت نهایی لباس باشد. برای اینکار پارچه های ارزان قیمت زیادی در وزن های متفاوت وجود دارند که به راحتی میتوان آن ها را از پارچه فروشی ها تهیه کرد و به این منظور از آن ها استفاده کرد.

مرحله به مرحله ی فرآیند دراپینگ

این فرآیند شامل اندازه گیری. برش. اتو و علامت گذاری است.

در ابتدا قسمت هایی از پارچه ی ارزان قیمتی که برای دراپینگ تهیه شده است بریده و آماده میشود. پس از آماده سازی قطعات پارچه آن ها بر روی مانکن خیاطی به شکل های مختلفی قرار میگیرند تا مناسب تری حالت از نظر طراح لباس ایجاد شود و سپس پارچه به مانکن سنجاق میشود.

زمانی که حالت مطلوب حاصل شد پارچه در همان حالتی که بر روی مانکن خیاطی سنجاق شده است علامت گذاری میشود و جای درزها و خطوط مختلف لباس و دیگر جزییاتی که در آن وجود دارد مشخص میگردد و زمانی که این علامت گداری به پایان رسید پارچه از روی مانکن خیاطی جدا میشود و تغییرات و اصلاحات نهایی بر روی آن انجام میشود. در اصلاحات نهایی برای متصل کردن خطوط و محل علامت ها از خط کش استفاده میشود زیرا به خطوط صاف و دقیقی نیاز است.

پس از اصلاحات لازم درزها به پارچه اضافه میشوند و قسمت های اضافی پارچه برش خورده و جدا میشود.

سپس پارچه های برش خورده یکبار دیگر توسط سنجاق به یکدیگر متصل میشوند و بر روب مانکن خیاطی قرار میگیرند تا برای باری دیگر مورد برسی دقیق تر قرار گیرند و تمامی قسمت های اضافی و زواید از پارچه حدف شود و اگر ایرادی باقی مانده است رفع شود.

درنهایت زمانی که طراح از نظر ظاهر و اندازه از دراپینگ تهیه شده راضی بود پارچه برای اتو شدن از مانکن خیاطی جدا میشود و سپس طرح دراپینگ با تمام جزییاتش  برای تهیه ی الگوی نهایی لباس بر روی کاغذ قرار میگیرد.